Bij enkele schilderijen van Jacky Duyck

Zee is een
soort kader om
een schilderij
waarin kleuren
voortdurend
over zichzelf
heenzwemmen
naar verte.
Zo’n schilderij
is algauw tien
kilometer diep,
eindigend in
blauw geheugenverlies.
Het schilderij
gaat zover het
kan zien en
krijgt iets terug
dat het niet kan
zien.
(Herman
de Coninck)